Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2017

Μην κλαις Ειρήνη


 
Μια κατάμαυρη και βροχερή νύχτα η Ειρήνη καθόταν στο δωμάτιο της απορημένη για πολλά πράγματα. Ξαφνικά ακούγεται η πόρτα. Ήταν η μαμά της.

-«Σου έφερα να φας»
-«Δεν θέλω», απαντάει θυμωμένη.
-«Ειρήνη έχεις κάτι»;
-«Ναι» απαντάει, «έχω πολλές απορίες και τώρα ποιος θα μου τις λύσει;»
-«Εγώ γιατί είμαι εδώ;»
-«Μαμά γιατί έχουμε πόλεμο;»
-«Αυτό κανένας δεν το ξέρει» είπε και έφυγε...

Η Ειρήνη ήταν ακόμα απορημένη για αυτό το ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ, ΓΙΑΤΙ! Την άλλη μέρα ξεκίνησε ο πόλεμος. Η Ειρήνη πήγε να αποχαιρετήσει τον μπαμπά της  και την μαμά της. Ο πόλεμος άρχισε. Οι αντίπαλοι έριχναν βόμβες. Εμείς πάλι με διάφορα πολεμικά όπλα τους πολεμούσαμε μέχρι τέλους. Εκείνη την μέρα είχαν πεθάνει 1500 άνθρωποι. Όμως μέσα σε αυτούς δεν ήταν ούτε ο μπαμπάς...