Πέμπτη, Μαρτίου 06, 2014

Βασικοί κανόνες ορθογραφίας

Είναι αλήθεια πως η ορθογραφία αποτελεί έναν από τους πονοκεφάλους τόσο των παιδιών όσο και των γονέων, αλλά και των δασκάλων που προσπαθούν με διάφορες τεχνικές να κάνουν τα παιδιά να αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα λάθη. Μαγικός τρόπος να γίνουν όλοι ορθογράφοι δεν υπάρχει. Απαιτείται συνεχής προσπάθεια, διάβασμα βιβλίων σχολικών και εξωσχολικών, γράψιμο και διαρκής αναμόχλευση των γνώσεων.

Ωστόσο, κάποιοι απλοί κανόνες μπορούν να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη και να μας προστατεύσουν από πληθώρα λαθών. Μαζέψαμε λοιπόν και παραθέτουμε κάποιους εξ αυτών (όχι όλους φυσικά) με την ελπίδα να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε...

 ΡΗΜΑΤΑ
1. Τα ρήματα της ενεργητικής φωνής στο α' ενικό πρόσωπο τελειώνουν πάντα σε –ω (ποτέ σε ο), π.χ. τρέχω

2. Τα ρήματα της ενεργητικής φωνής στο β' και γ' ενικό πρόσωπο τελειώνουν πάντα σε –ει (ποτέ σε –η ή –ι ή –οι ή -υ), π.χ. τρέχεις, τρέχει

3. Τα ρήματα της παθητικής φωνής στο α', β', γ' ενικό και στο γ' πληθυντικό πρόσωπο τελειώνουν πάντα σε –αι (ποτέ σε –ε), π.χ. κάθομαι, κάθεσαι, κάθεται, κάθονται 

4. Τα ρήματα της παθητικής φωνής στο α' και β' πληθυντικό πρόσωπο τελειώνουν πάντα σε –ε (ποτέ σε –αι), π.χ. καθόμαστε, καθόσαστε. 

4α. Τα ρήματα της ενεργητικής φωνής στο α' και β' πληθυντικό γράφονται πάντα με -ε, π.χ. τρέχουμε, τρέχετε

Ένα μικρό στιχάκι μας βοηθάει να θυμόμαστε τους κανόνες 3 και 4:
«Εμείς κι εσείς με –ε και όλοι οι άλλοι με –αι»

5. Τα ρήματα σε -άβω, γράφονται με -β
παραδείγματα: ανάβω, θάβω, ράβω, σκάβω
Εξαιρούνται τα: αναπαύω, απολαύω, θραύω (σπάζω),  ψαύω (ψηλαφώ, αγγίζω)

6. Τα ρήματα σε –έβω και -έβομαι γράφονται με -ευ
π.χ. γυρεύω, κλαδεύω, παλεύω
Εξαιρούνται τα: κλέβω, σέβομαι

7. Τα ρήματα σε –ένω, -ένομαι γράφονται με αι
π.χ. ζεσταίνω, ανεβαίνω, υφαίνω, φαίνομαι
Εξαιρούνται τα: δένω, πλένω, μένω [και τα λαϊκά: κρένω (μιλώ, απαντώ), ψένω (ψήνω), γένομαι (γίνομαι)]

8. Τα ρήματα σε -έρνω, γράφονται με ε
π.χ. γδέρνω, γέρνω, φέρνω
Εξαιρείται το : παίρνω

9. Τα ρήματα σε -ιάζω, -ιάζομαι, γράφονται με ι
αγκαλιάζω, νευριάζω, βιάζομαι
Εξαιρούνται τα: αδειάζω, μοιάζω, μονοιάζω, χρειάζομαι, νοιάζομαι

10. Τα ρήματα σε -ίζω, -ίζομαι, γράφονται με ι
π.χ. ανθίζω, αντικρίζω, σφουγγίζω, σφουγγαρίζω, φτερνίζομαι κλπ.
Εξαιρούνται τα: μπήζω, πήζω, πρήζω, αναβρ(λ)ύζω, δακρύζω, γογγύζω, ολολύζω, κατακλύζω, κελαρύζω, συγχύζω, σφύζω, τανύζω, δανείζω, αθροίζω

11. Τα ρήματα σε -λω, γράφονται με λλ
αναβάλλω, ανατέλλω, ποικίλλω 
(με λλ μόνο στον ενεστώτα, παρατατικό και εξακολουθητικό μέλλοντα, Οι άλλοι χρόνοι με ένα -λ, π.χ. έχει ανατείλει, έχω προσβάλει) 
Εξαιρούνται τα: θέλω, οφείλω

12. Τα ρήματα σε -ώνω, γράφονται με -ω (ωμέγα) στην παραλήγουσα
πληρώνω, κλειδώνω, γλιτώνω, στρώνω

13. Τα ρήματα σε -σω, γράφονται με -σσω
π.χ. αναπτύσσω, απαλλάσσω, συμπτύσσω
εξαιρείται: αρέσω

14. Τα ρήματα σε -τω, γράφονται με -ττω
π.χ. πλήττω, φρίττω, εισπράττω
Εξαιρούνται: θέτω, κείτομαι

15. Τα ρήματα σε -(ι)νω, γράφονται με
α): -ι
π.χ. δίνω, κλίνω, πίνω
β): με -η
π.χ. αφήνω, σβήνω, στήνω, ψήνω
γ): με -υ
λύνω, μολύνω, ευκολύνω, αμβλύνω, ντύνω, γδύνω, ξύνω, φτύνω, χύνω, διευθύνω, αμύνομαι, απομακρύνω, ενθαρρύνω, επιβραδύνω, επιμηκύνω, καταπραΰνω, λαμπρύνω, μακρύνω, μικρύνω, σμικρύνω, μεγεθύνω, παροτρύνω
δ): με -ει
κλείνω, τείνω

16. Στα ρήματα της ενεργητικής φωνής, που τονίζονται στη λήγουσα, στον αόριστο η παραλήγουσα γράφεται με –η (ήτα), π.χ. αγαπώ-αγάπησα, ρωτώ-ρώτησα κλπ.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ
ΑΡΣΕΝΙΚΑ
1. Όσα τελειώνουν σε –ης, γράφονται με –η (ήτα), π.χ. μαθητής, εργάτης
2. Όσα τελειώνουν σε –ώτης, γράφονται με με –ω (ωμέγα), π.χ. στρατιώτης, πατριώτης
Εξαιρούνται: αγρότης, δημότης, προδότης, τοξότης, ιππότης, δεσπότης, δότης
3. Όσα τελειώνουν σε –ώνας, γράφονται με –ω (ωμέγα), π.χ. ελαιώνας, αγκώνας, Παρθενώνας
Εξαιρούνται: κηδεμόνας, ηγεμόνας, κανόνας, Μακεδόνας
4. Όσα τελειώνουν σε –ος γράφονται με –ο (όμικρον) στον ενικό αριθμό και με –οι (όμικρον γιώτα) στον πληθυντικό, π.χ. δρόμος-δρόμοι, πόνος-πόνοι, φόνος-φόνοι κλπ.

ΘΗΛΥΚΑ
1. Όσα τελειώνουν σε –η, γράφονται με –η (ήτα), π.χ. φωνή, νίκη, βροχή
2. Όσα τελειώνουν σε –ισα, γράφονται με –ι και δύο σ, π.χ. γειτόνισσα, αρχόντισσα, συμπολίτισσα, φόνισσα
Εξαιρούνται: Λάρισα, σάρισα
3. Όσα τελειώνουν σε –τρια, γράφονται με –ι (γιώτα), π.χ. μαθήτρια, φοιτήτρια
4. Όσα τελειώνουν σε –ιδα, ινα, ιλα,, γράφονται με –ι (γιώτα), π.χ. δεσποινίδα, Κωνσταντίνα, μαυρίλα
Εξαιρούνται: χλαμύδα, σειρήνα, αρβύλα
5. Όσα τελειώνουν σε –ια, γράφονται με –ι (γιώτα, π.χ. βραδιά, ξενιτιά, αρμαθιά.
Εξαιρούνταιόσα παράγονται από ρήματα σε –ευω, τα οποία γράφονται με –εια, π.χ. γιατρειά, δουλειά κλπ

ΟΥΔΕΤΕΡΑ
1. Όσα τελειώνουν σε –ο γράφονται με ο (όμικρον), π.χ. βουνό, πεύκο, έλατο
2. Όσα τελειώνουν σε –ι γράφονται με ι (γιώτα), π.χ. παιδί, παιχνίδι, στολίδι, τραπέζι κλπ.
Εξαιρούνται: βράδυ, δάκρυ, δίχτυ, δόρυ, στάχυ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το βράδυ στη γενική του ενικού και σε όλες τις πτώσεις του πληθυντικού, γράφεται με –ι (γιώτα), βραδιού, βράδια, βραδιών
3. Όσα τελειώνουν σε –ος, στον πληθυντικό γράφονται με –η (ήτα), π.χ. δάσος-δάση, άλσος-άλση, βάρος-βάρη
4. Όσα τελειώνουν σε –τήρι, γράφονται με -η (ήτα) στην παραλήγουσα, π.χ. εργαστήρι, πατητήρι, ποτήρι
5. Όσα τελειώνουν σε –ιμο, γράφονται με –ι (γιώτα), π.χ. ντύσιμο, βάψιμο, γράψιμο, ξύσιμο

Πότε έχουμε –γγ και πότε –γκ;
-γγ έχουμε:
1) σε περίπτωση σύνθετης λέξης στην οποία το πρώτο συνθετικό τελειώνει σε -ν και το δεύτερο αρχίζει από γ (π.χ. συγγενής, συγγραφέας, εγγαστρίμυθος),
2) σε άλλες περιπτώσεις στις οποίες έχει παραδοθεί ιστορική ορθογράφηση με -γγ- (π.χ. λάρυγξ-λάρυγγος απ' όπου λαρύγγι, σύριγξ-σύριγγος απ' όπου σύριγγα
3) λέξεις αβέβαιης ετυμολογίας, όπου μπορεί να υπάρχει σύνθεση με -ν και γ-, π.χ. εγγύς
4) άλλες λέξεις με τέτοια καθιερωμένη γραφή, π.χ. άγγελος, γογγυσμός, Αγγλία, Ουγγαρία),

-γκ έχουμε:
1) στις λέξεις ξένης προέλευσης που στα ελληνικά δεν έχουν μακρά ιστορία ορθογράφησης με -γγ-, άρα στην ουσία στις σχετικά πρόσφατα φερμένες λέξεις (π.χ. ζούγκλα, τσίγκος, μάγκας)
2) στην περίπτωση σύνθεσης με -ν και κ- (π.χ. έγκυος, εγκύπτω, εγκρίνω, πάγκοινος, συγκοινωνία, συγκομιδή)
3) σε άλλες περιπτώσεις στις οποίες έχει παραδοθεί ιστορική ορθογράφηση με -γκ- (π.χ. αγκύλη, άγκυρα, αγκάλη-αγκαλιά)
4) στην αρχή όλων των λέξεων για την παράσταση του ήχου «γκ»

ΑΥ και ΕΥ
Πότε τα –αυ και –ευ, διαβάζονται αβ και εβ και πότε αφ και εφ;
Οι συνδυασμοί των φωνηέντων α (άλφα) υ (ύψιλον) και ε (έψιλον) υ (ύψιλον) προφέρονται αβ και εβ όταν ακολουθεί φωνήεν ή ηχηρό σύμφωνο (γ, β, δ, ζ, λ, μ, ν, ρ)
Προφέρονται αφ και εφ όταν ακολουθεί το –ξ ή κάποιο άηχο σύμφωνο (κ, π, τ, χ, φ, θ, σ)

Γράφονται με κεφαλαίο στην αρχή
  • τα κύρια ονόματα, π.χ.: Μιχάλης, Όμηρος, Πλάτων  κτλ.
  • τα ονόματα τόπων, επωνυμίες ιδρυμάτων, πανεπιστημιακών σχολών, εταιρειών, συλλόγων, ονόματα δρόμων κ.ά., π.χ.: Ηράκλειο, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ασπίς Χρηματιστηριακή, Σύλλογος Διαζευγμένων, Οδός Παπαχαραλάμπη κτλ.
  • τα εθνικά και τα τοπωνυμικά, π.χ.: Έλληνας, Ρωμαίος, Αθηναίος, Λακκιώτης κτλ.
  • τα ονόματα των μηνών, των ημερών της εβδομάδας, των εορτών και σημαντικών ιστορικών γεγονότων ή επετείων π.χ.: Ιούλιος, Δευτέρα, Πάσχα, Ραμαζάνι, Γαλλική Επανάσταση, Β' Παγκόσμιος Πόλεμος κτλ.
  • οι λέξεις Θεός, Χριστός, Άγιο Πνεύμα, Παναγία, τα συνώνυμα των προηγουμένων καθώς και καθετί που σχετίζεται με το θείο, π.χ.: Πανάγαθος, Σωτήρας, Αμνός, Θεία Πρόνοια, Μεγαλόχαρη, Ζωοδόχος Πηγή, Βούδας, Αλλάχ, Μεγάλο Πνεύμα κτλ.
  • λέξεις που κρίνεται σκόπιμο να εξαρθεί το νόημά τους: Πρόεδρος της Βουλής
  • τίτλοι τιμής: Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, Βαρώνος, Δούκας κτλ.
  • η λέξη άγιος όταν δηλώνει εκκλησία ή δρόμο: Άγιος Φανούριος, οδός Αγίου Κωνσταντίνου κτλ.
  • τα ονόματα των έργων της λογοτεχνίας και της τέχνης: ο "Προμηθεύς Δεσμώτης" του Αισχύλου, η "Οδύσσεια" του Καζαντζάκη, ο πίνακας "Το Κρυφό Σχολειό" του Γύζη, η "Ωραία Κοιμωμένη" του Χαλεπά κτλ.

Γράφονται με μικρό γράμμα στην αρχή
  • όλες οι λέξεις που παράγονται από τα προηγούμενα, π.χ: ομηρικά έπη, ελληνική ποίηση, σολωμική ποίηση, αθηναϊκά έθιμα, κυριακάτικο γεύμα, αυγουστιάτικες ζέστες (αλλά, Οκτωβριανή Επανάσταση), πασχαλινό αρνί, ελληνικός, αγγλικός, σωτηριολογικά θέματα κτλ.
  • τα επίθετα που σημαίνουν οπαδούς θρησκειών: χριστιανός, μωαμεθανός, βουδιστής, καθολικός κτλ.
Ο δάσκαλος του Γ2
Μιλτιάδης Ζωγράφος

47 σχόλια:

  1. Εξαιρετική δουλειά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραίο δε λέω αλλά θα ήθελα να μάθω και τα ρηματα της α'&β'συζυγιας στην προστακτικη στο β πληθυντικό πρόσωπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τελειο!!!!!σπανιο να τα βρεις μαζεμενα κ ξεκαθαρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάτι που λείπει στα ε και αι είναι η σύγχυση με τις ίδιες λέξεις και στο πότε χρησιμοποιούνται, πχ. παίζετε, παίζεται, γίνετε, γίνεται,..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εσείς παίζετε το παιχνίδι της κυβέρνησης του Τσίπρα. (πληθυντικός γράφεται με -ε-). Μην παίζετε εδώ παιδιά.
      Αυτό που έγινε δεν παίζεται με τίποτα (παθητική φωνή και παθητική διάθεση).
      Δεν νομίζω να γίνετε και εσείς όμοιοί του.
      Παιδιά δεν γίνεται με τίποτα, μην επιμμένετε (εσείς,πληθυντικός)

      Διαγραφή
    2. Φίλε μου Δημήτρη, μπερδεύεις την ενεργητική με την παθητική φωνή. Το παίζετε είναι ενεργητική φωνή (από το παίζω), ενώ το παίζεται είναι παθητική φωνή (από το παίζομαι).

      Αν λοιπόν δεις στην ενότητα ΡΗΜΑΤΑ στο 3. και στο 4. θα δεις ότι υπάρχει η απάντηση ή καλύτερα η διευκρίνιση σε αυτό που ζητάς...;-)

      Διαγραφή
    3. Βασικά αυτό που γυρεύω είναι κάποιος εύκολος τρόπος για να κάνεις κάποιον να καταλάβει τη διαφορά λέξεων όπως των λέξεων "γίνετε" και "γίνεται" στις οποίες αλλάζει μόνο η κατάληξη χωρίς να χρειάζεται να εξηγηθεί γραμματικά, όπως με το «Εμείς κι εσείς με –ε και όλοι οι άλλοι με –αι».

      Στο 3 και 4 δεν υπάρχουν λέξεις "κάθομε" και "καθόμασται" για να υπάρξει μπέρδεμα, βασικά αυτό είναι ανορθογραφία. Αυτό που γυρεύω είναι ένας γρήγορος τρόπος να εξηγήσεις σε κάποιον το μπέρδεμα που γίνεται μεταξύ ενεργητικής και παθητικής φωνής στις ακουστικά ίδιες λέξεις.

      Διαγραφή
    4. Καταλαβαίνεις την διαφορά του "γίνετε" και ¨"γίνεται",καθαρά από το πρόσωπο.Στη μία περίπτωση είναι δεύτερο πληθυντικό ενώ στην άλλη τρίτο ενικό.Δεν υπάρχει πιο εύκολος τρόπος να το καταλάβεις.Τα συμφραζόμενα λύνουν οποιαδήποτε παρεξήγηση.

      Διαγραφή
    5. Απλά όταν το εξηγούμε στα παιδιά φροντίζουμε να βρούμε έναν άλλο μηχανισμό. Για παράδειγμα:
      -Εσείς θα γίνετε καλοί μαθητές εάν διαβάσετε. ( εδώ έχουμε πολλούς γι'αυτό και βάζουμε ε)
      -Αυτό που λες δε γίνεται, είναι αδύνατο ( εδώ είναι ένα όποτε θα βάλουμε αι γιατί το παθαίνει αυτό.)

      Διαγραφή
    6. Φίλε μου αυτό που λες ισχύει εν μέρει για τα παιδιά μικρότερων τάξεων, Β' ή Γ' στις αρχές. Όταν αναφερόμαστε όμως σε μεγαλύτερα παιδιά (οι κανόνες αυτοί ισχύουν για όλες τις τάξεις, μάλιστα περισσότερο στις μεγάλες έχουν νόημα) τότε νομίζω πως πρέπει να αρχίσουν σιγά σιγά τα παιδιά να μπαίνουν στο νόημα της διαφοράς μεταξύ ενεργητικής και παθητικής φωνής. Η υπέρ απλούστευση των κανόνων -κατά την άποψή μου που μπορεί να μην είναι και απόλυτα σωστή- δημιουργεί προβλήματα στα παιδιά που δε μαθαίνουν να διακρίνουν στους κανόνες της γραμματικής πότε ισχύει το ένα και πότε το άλλο. Η γλώσσα μας είναι γεμάτη κανόνες, ευτυχώς ή δυστυχώς, καθένας εκ των οποίων έχει το δικό του νόημα και συμπαρασύρει και τους επόμενους, οπότε αν δε μάθουν να ξεχωρίζουν τις φωνές και τα πρόσωπα, θα μείνουν κενά που δε θα είναι εύκολο να καλυφθούν στις μεγαλύτερες τάξεις, όταν η ύλη θα είναι περισσότερη και οι απαιτήσεις μεγαλύτερες.

      Κανείς δεν είπε ότι θα μάθουν τους κανόνες με τη μία ή ότι θα σταματήσουν να κάνουν λάθη αυτόματα, η επανάληψη όμως και η εξάσκηση θα φέρει αποτελέσματα με τον καιρό...

      Την καλημέρα μου...:-)

      Διαγραφή
  5. ευχαριστούμε τον κ.Μιλτιάδη πολύ χρήσιμα για όσους που αγαπούν τη γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ευχαριστούμε τον κ.Μιλτιάδη πολύ χρήσιμα για όσους που αγαπούν τη γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι γίνεται με τις λέξεις που τελειώνουν σε -ω πχ. μαγιώ ? ποιές είναι αυτές ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σας ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αφτό το άρθρο μαρεσει πολλή! Μπράβω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου, δεν είναι χώρος εδώ για φθηνούς αστεϊσμούς..!
      Πες κι εσύ ένα απλό "συγχαρητήρια" στον άνθρωπο που μόχθησε για αυτή τη σελίδα. Δεν νομίζεις ότι το αξίζει ?

      Διαγραφή
  10. Ποτε γράφουμε καλεί, και ποτε καλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πάρα πολύ απλό. Το καλεί είναι ρήμα και το καλή είναι επίθετο. Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν να μπερδευτείς...

      Διαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή έτσι νομίζω και εγώ,μήπως να το ενσωματώσεις στο 4ο βήμα;Το λέω γιατί αναφέρεις μόνο την παθητική.

      Διαγραφή
    2. Αναφέρω μόνον την παθητική γιατί νομίζω πως εκεί γίνεται η παρανόηση, στην ενεργητική φωνή δεν υπάρχει τέτοιο θέμα... Αλλά, δε μου κάνει κόπο να το ενσωματώσω, απλώς το θεωρώ περιττό... Εν πάση περιπτώσει, καλύτερα να μη θεωρούμε τίποτε ευκόλως εννοούμενο... :-)

      Διαγραφή
  12. Ευχαριστούμε, αγαπητέ συνάδελφε, για όλο τον κόπο... Τα τελευταία χρόνια έπαιρνα μικρές τάξεις (Α΄και Β΄) και έχω καιρό να τα δω μαζεμένα. Να ρωτήσω για τα ουσιαστικά σε -ώνας; Σκέφτηκα τα: Στρυμόνας, αλαζόνας. Είπα να το κοιτάξω κι άνοιξα την "Εφαρμοσμένη Γραμματική¨του Παπαναστασίου. Απίθανο βιβλίο, σας το προτείνω. Υπάρχουν πολλά προπαροξύτονα (Αγαμέμνονας, Ιάσονας, Φιλήμονας .... άξονας, γείτονας, πνεύμονας κ.ά). Μήπως να το δεις λίγο;
    Φιλικά και με μεγάλη εκτίμηση για το έργο σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ευχαριστώ κι εγώ Βασιλική για τα καλά σου λόγια... Για τα εις -ώνας που λες ίσως σε μπέρδεψε το άμβωνας που έβαλα στο παράδειγμα και το οποίο είναι προπαροξύτονο. Σαφώς και υπάρχουν πολλά προπαροξύτονα που γράφονται με -ο, ωστόσο το συγκεκριμένο πεδίο αναφέρεται στα εις -ώνας... :-)

    Το διορθώνω λοιπόν πάραυτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα ήθελα μια βοήθεια: πότε βάζουμε "η" και πότε "ει" στα ρήματα πχ στην προστακτική/υποτακτική. Δινω παράδειγμα: βιαστείτε με "ει" και προσπαθήστε με "η". Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα,

      Βάζουμε -η όταν πρόκειται για ρήματα β' συζυγίας, δηλαδή ρήματα που τονίζονται στη λήγουσα (προσπαθώ, τραβώ, ρωτώ, περπατώ κλπ). Τα εις -ίζω γράφονται με -ι... Τα ρήματα της παθητικής φωνής (χαίρομαι, σηκώνομαι, βιάζομαι κλπ) σχηματίζουν την προστακτική με -ει...

      Καλό βράδυ...

      Διαγραφή
  15. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλησπέρα συγχαρητήρια για το πολύτιμο άρθρο σας.τα ρήματα της παθητικής φωνής στο γ πληθυντικό πρόσωπο γράφεται με αί;;αφού στον πληθυντικό όλες οι καταλήξεις γράφονται με ε.χρειαζομαι τα φώτα σας.διαβαζω την κόρη μου κ νομίζω ότι τα ξέχασα η έχουν αλλάξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα σας,

    Όχι, όλα τα ρήματα στον πληθυντικό δε γράφονται με -ε.

    Κάθομαι
    κάθεσαι
    κάθεται
    καθόμαστε
    καθόσαστε ή κάθεστε
    κάθοντΑΙ

    Στην ενεργητική φωνή το γ' πληθυντικό γράφεται με -ε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλησπέρα, αν γνωρίζετε , παράδειγμα ο κανών του κανόνος με ο , η χελιδών της χελιδώνος με ω; Μήπως μπορείτε να δώσετε μια σαφή απάντηση για τέτοιου τύπου λέξεις, δηλαδή πότε ο, πότε ω. Συγχαρητήρια για την πολύτιμη βοήθεια που δίνετε.
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ξέρω αν σας καλύπτει η παρακάτω απάντηση, αλλά νομίζω πως δίνει μια αρκετά πειστική εξήγηση...

      http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%20Politismos/Yliko/Theoria%20arxaia/c.klisi.oys.htm

      Διαγραφή
  19. Προσπαθωντας να βγάλω άκρη με τους κανόνες για να βοηθήσω το πρωτάκι μου που έχει την ατυχία η δασκάλα να είναι κατά των κανόνων και υπερ της παπαγαλίας (θα τα μάθουν αργότερα λεει) έπεσα στο blog σας... ευχαριστώ πολύ!
    Τα τύπωσα και τα έχω αναρτήσει μπροστά απο το τραπέζι μελέτης!
    Να είστε καλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που το blog μου είναι χρήσιμο... Να είστε καλά κι εσείς... Την καλημέρα μου...

      Διαγραφή
  20. συγχαρητηρια για το αρθρο σας καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Συγχαρητήρια για την βοήθεια που προσφέρετε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ωραία όλοι οι δάσκαλοι και οι γονείς που θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μάθουν ορθογραφία. Εγώ ολόκληρο 17 χρόνο που δεν ξέρω τα βασικά τι να κάνω

    ΑπάντησηΔιαγραφή