Η ιστορία του Άη Βασίλη...

Αναδημοσίευση από περσινό άρθρο

Τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές συζητήσεις για την πραγματική ταυτότητα του Άη Βασίλη. Άλλοι λένε ότι είναι δημιούργημα της διαφημιστικής καμπάνιας της Coca Cola στις αρχές της δεκαετίας του 1940, άλλοι λένε ότι είναι μια εφεύρεση των πολυεθνικών για να αυξηθούν οι πωλήσεις παιχνιδιών, άλλοι λένε άλλα. Εμείς όμως, εκτός του Μεγάλου Βασιλείου, που δεν έχει καμία σχέση με τον ροδομάγουλο ευτραφή παππούλη που βλέπουμε διαρκώς γύρω μας αυτές τις μέρες, βρήκαμε σε ένα παλιό βιβλίο μια ιστορία, που μας αρέσει να πιστεύουμε ότι ταιριάζει περισσότερο σ' αυτό που εκφράζει η φιγούρα του Άη Βασίλη και σας την παρουσιάζουμε παρακάτω...

"Υπήρχε λοιπόν κάποτε σε ένα χωριό της Φιλανδίας, λίγο έξω από το Ροβανιέμι, ένας καλοκάγαθος γέρος, που όσο κι αν αγαπούσε τα παιδιά δεν τον είχε ευλογήσει ο Θεός με δικά του. Αυτός λοιπόν ο γεράκος, ζούσε σε ένα σπίτι μέσα στο δάσος μαζί με τη γυναίκα του και ασχολούταν με τη ξυλουργική. Επειδή όμως αγαπούσε πολύ τα παιδιά, έφτιαχνε παιχνίδια από ξύλο για τα μικρά του χωριού και παραμονή Χριστουγέννων έβγαινε και γυρνούσε από σπίτι σε σπίτι στο χωριό μοιράζοντας τα δώρα που είχε φτιάξει. Αυτό γινόταν για πολλά χρόνια και τα παιδιά τον αγαπούσαν, ενώ οι γονείς παρότι τον θεωρούσαν γραφικό, τον συμπαθούσαν.

Μια χρονιά όμως ο χειμώνας ήταν πολύ βαρύς. Κρύο πολύ, χιόνι ακόμη περισσότερο, ο αέρας φυσούσε δυνατός και ο γεράκος έβλεπε ότι δεν θα κατάφερνε φέτος να είναι συνεπής στο ραντεβού του με τα παιδιά. Παρά τις αντιρρήσεις της γυναίκας του, που του έλεγε να αναβάλει το ταξίδι του στο χωριό για άλλη μέρα, αποφάσισε να μην αφήσει παραπονεμένα τα παιδιά. Πήρε λοιπόν το έλκθρό του που το έσερναν δύο τάρανδοι, τα δυο του σκυλιά και ξεκίνησε. Το χιόνι όμως ήταν πολύ και ο αέρας που φυσούσε έκανε πολύ δύσκολο το ταξίδι. Ο γέρος έχασε το δρόμο και πέθανε από το κρύο. Η γυναίκα του, όταν είδε τα δυο σκυλιά να επιστρέφουν μόνα τους ανησύχησε και ξεκίνησε να βρει τον άντρα της. Όταν τον είδε ξεψυχισμένο αγκαλιά με το σάκο με τα δώρα, δεν άντεξε και πέθανε κι αυτή. Τα Χριστούγεννα στο μικρό χωριό, δεν θα ήταν φέτος όπως τις άλλες χρονιές.

Ο Θεός όμως που είδε τι συνέβη αποφάσισε να σώσει την κατάσταση. Έστειλε δύο αγγέλους του και "ξύπνησαν" το γέρο και τη γριά και τους έδειξαν το δρόμο για το χωριό, δίνοντας τους την ευκαιρία να συνεχίσουν αυτό που έκαναν τόσα χρόνια. Από τότε, οι δύο γέροντες ζουν μέσα στο δάσος έχοντας ως αποστολή να φτιάχνουν δώρα για τα παιδιά όλου του κόσμου."

Κι επειδή κανείς δεν έμαθε ποτέ τα πραγματικά τους ονόματα, κάθε λαός ανάλογα με τα ήθη και τα έθιμά του, έχει δώσει διαφορετική ονομασία στον καλοκάγαθο γέροντα.

Ιδού μερικά από τα ονόματά του, ανά τον κόσμο:

Στην Αγγλία: Father Christmas

Στη Γαλλία: Pere Noel

Στις ισπανόφωνες χώρες: Papa Noel

Στην Ολλανδία: Sinter Claus

Στην Κίνα: Dun Che Lao Ren και σημαίνει «ο γέρος των Χριστουγέννων"

Στην Ιταλία είναι γυναίκα και ονομάζεται «la Befana»

Στη Φινλανδία ονομάζεται: Joulupukki

Στον Καναδά και τις ΗΠΑ: Santa Claus (Παλαιότερα στις ΗΠΑ: Kris Kringle

Στο Βέλγιο: `Αγιος Νικόλαος

Στην Τσεχία: Svaty Mikalas

Στη Δανία: Julemanden

Στη Γερμανία: Der Weihnachtsmann

Στην Ιαπωνία: Hoteiosho

Στη Νορβηγία: Julebukk

Στη Σουηδία: The Tomte (Νάνος των Χριστουγέννων)

Στη Ρωσία: Ded moroz (Παππούς Χιονιάς)

Τα παιδιά του Ε2 σας εύχονται Χρόνια Πολλά με υγεία και ευτυχισμένο το 2011