Στα πολύ παλιά τα χρόνια
γυναίκες, άνδρες και παιδιά
πολεμήσαν για τη νίκη
και για την ελευθεριά
...
Οικογένειες χαθήκαν
από πολέμους και σπαθιά
αίμα χύθηκε πολύ
σε τούτη τη γενιά
Απώλειες υπήρξανε πολλές
κι ο Μεταξάς είπε το «ΌΧΙ»
καθώς του ήρθε στην καρδιά
η ματωμένη λόγχη
Έλληνες πολεμιστές
ηρωικά φωνάζανε «ΑΕΡΑ»
κι οι Ιταλοί στρατιώτες
έφυγαν τρέχοντας σε μία μόνο μέρα
Εμείς θα τους δοξάζουμε
και «ΑΕΡΑ» θα φωνάζουμε
κι από το στόμα μας θα βγει
η γλώσσα η ελληνική
Δήμητρα Παπαδοπούλου, Δανιήλ Παπαδόπουλος
Βασιλική Αρβανίτη, Χιονία Τελιζένκο
Ε2
Παιδιά μόνο να ξέρετε πως ο Μεταξάς υποστηριζε τους Ιταλούς γιατί ήταν και αυτός φασιστας-δικτατορας... Ομως ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ να πει όχι γιατί ήδη οι φαντάροι μας στα σύνορα δεν επέτρεψαν στα Ιταλικά στρατεύματα να περάσουν... Θα τον έκραζε όλος ο λαός αν εκανε την προδοσία αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξέρω ποιος έκανε την παρέμβαση περί Μεταξά, αλλά μπράβο του.Κάποτε πρεπει να αρχίσουν και τα παιδιά να υποψιάζονται ότι η ιστορία κατασκευάζεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς δάσκαλος της τάξης, χαίρομαι ιδιαίτερα που το ποιηματάκι που έγραψαν τα παιδιά μέσα στην τάξη κάνοντας μια εργασία για την 28η Οκτωβρίου, προκάλεσε το ενδιαφέρον και έγινε αντικείμενο σχολιασμού. Αυτό δείχνει πως κατάφεραν να "αγγίξουν" με το λόγο τους τους αναγνώστες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα όμως να συμμετάσχω κι εγώ στην ανταλλαγή απόψεων που ξεκίνησε εδώ μέσα...
Ο Μεταξάς φίλε kommisar_dim ήταν όντως φασίστας, δικτάτορας όπως σωστά αναφέρεις. Κύριο χαρακτηριστικό των δικτατόρων είναι όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ο υπέρμετρος εθνικισμός. Επομένως, ναι μεν ήταν δικτάτορας, δεν υποστήριζε όμως τους Ιταλούς. Θα ήταν αντίθετο με τις πεποιθήσεις του. Απλά, υποστήριζε τον τρόπο διακυβέρνησης που ίσχυε τότε και στην Ιταλία και στη Γερμανία...
Πέρα όμως απ' αυτό, ο Μεταξάς όντως δεν είπε το ΟΧΙ. Αυτό που είπε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που υπάρχουν και τα οποία έχουν γραφεί στην επιστολή που επέδωσε στον Ιταλό πρέσβη τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου είναι το "Alors , c ' est la guerre", δηλαδή "Επομένως έχουμε πόλεμο".
Το περίφημο ΟΧΙ γράφηκε στο φύλλο της 30ης Οκτωβρίου στην εφημερίδα "Καθημερινή" αν δεν κάνω λάθος...
Ίσως λοιπόν να αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να αντιταχθεί στις αξιώσεις των ιδίας προέλευσης πολιτικών πεποιθήσεων Ιταλών. Αυτό όμως είναι κάτι που κανείς αντικειμενικός κριτής δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις, με τους υποστηρικτές τους να ισχυρίζονται την αυθεντικότητα των αποδεικτικών στοιχείων που διαθέτουν.
Όλα αυτά όμως λίγη σημασία έχουν, κατά την προσωπική μου άποψη. Κι αυτό γιατί εκείνο το ΟΧΙ δεν είχε πολιτική ταυτότητα, δεν είχε προέλευση πολιτικού χώρου. Ήταν η αντίθεση όλου του ελληνικού λαού, που εκφράστηκε μέσω του -κακώς για τον τρόπο που είχε πάρει τη διοίκηση- πρωθυπουργού της Ελλάδας. Τη στιγμή μάλιστα, που κάποιοι άλλοι ηγέτες μεγαλυτέρων κρατών και με δημοκρατικές διαδικασίες εκλεγμένοι, άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες των χωρών τους στον "άξονα". Και ξεκίνησε έτσι το επονομαζόμενο Έπος του '40...
Το νόημα λοιπόν της 28ης Οκτωβρίου έγκειται στο να καταλάβουν τα παιδιά ότι σ' εκείνη τη δύσκολη συγκυρία, οι Έλληνες που ήμασταν για άλλη μια φορά στην ιστορία μας χωρισμένοι σε πολιτικά στρατόπεδα, μπροστά στον κίνδυνο ενώσαμε τις δυνάμεις μας και πετύχαμε αυτό που δεν κατάφεραν χώρες με μεγαλύτερη δύναμη, οικονομική και στρατιωτική...
Το ποιος είπε το ΟΧΙ και πώς το είπε, λίγη σημασία έχει. Γιατί ακόμη κι αν το έλεγε ο Μεταξάς ενώ οι παππούδες μας δεν ήταν έτοιμοι να πολεμήσουν δεν θα γινόταν τίποτε. Όπως βέβαια και το αντίθετο...
Η ιστορία φίλε moula όντως παραφράζεται και κατασκευάζεται ακόμη σε πολλές περιπτώσεις. Εντούτοις έγκειται στην οξυδέρκεια και την αντικειμενικότητα του εκάστοτε εκπαιδευτικού, να έχει ανοιχτό μυαλό και να διασταυρώσει με όσο το δυνατόν περισσότερες πηγές τα λεγόμενά του. Η καταγραφή της ιστορίας δεν είναι εύκολο πράγμα, αφού το να την παρουσιάσει κανείς χωρίς υποκειμενικά κριτήρια είναι ουτοπία. Γι αυτό, η ιστορική αλήθεια είναι -κατά την άποψή μου πάντα, που δεν είναι απόλυτα και η σωστή- κάπου στη μέση... :-)
Μιλτιάδης Ζωγράφος
Δάσκαλος του Ε2
εντυπωσιακή τοποθέτηση..Όντως η ιστορία είναι διακυβευμα και ερμηνεία και το σχόλιό μου δεν αφορούσε στην ακρίβεια ως προς την προέλευση του Όχι, αλλά γενικότερα. Το επιμαχο θεμα όμως πάντα παραμένει το πώς θα κάνουμε αυτά τα παιδιά, που αποστρέφονται την ιστορία, εγκλωβισμένα στο απόλυτο παρόν και στη λογική του χρήσιμου και του ελάχιστου μόχθου, να αντιληφθούν ότι το να ερευνουν, να διασταυρώνουν, να κρίνουν και εντέλει να σκέφτονται, είναι όρος εκ των ουκ άνευ, για μια ζωή με νόημα και αξιοπρέπεια. Αν μου βρεις τον τρόπο, θα έίμαι δια βίου ευγνώμων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου moula, για να αντιληφθούν τα παιδιά όλα αυτά που λες, θα πρέπει ΠΡΩΤΑ να το αντιληφθούμε εμείς οι μεγάλοι, οι δάσκαλοί τους και οι γονείς τους. Όλοι αυτοί τέλος πάντων που έχουν ανάγει σε αξίες ζωής τον δρόμο της "Κακίας" και μειδιούν ειρωνικά κουνώντας περιπαικτικά το κεφάλι όταν τα παιδιά επιλέγουν το παράδειγμα του Ηρακλή στο δρόμο της "Αρετής".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πάση περιπτώσει, αν θέλουμε τα παιδιά να μάθουν Ιστορία, να μάθουν να ψάχνουν, να ερευνούν και να διασταυρώνουν, θα το καταφέρουμε... Το θέλουμε όμως;
Ιδού η Ρόδος...:-)
με θλίψη μου διάβασα ότι στα προγράμματα του νέου σχολείου...η ιστορία θα είναι προαιρετική πλέον.Αλίμονο! Κάποτε είχε χρειαστεί να την εφεύρουμε και την εμφυτεύαμε θεσμικά, για λόγους εθνικης επιβίωσης. Μου φαίνεται αβάσταχτα θλιβερό, οι κρατουντες πια να μην την έχουν καν ανάγκη. Βλεπεις η αλλοτρίωση με τους συνθλιπτικούς μηχανισμούς της, έχει πετύχει το ακατόρθωτο.Κανείς πια να μην ενδιαφέρεται για την ιστορία. Και για να θυμηθούμε τον πάντα διαχρονικό Μπρεχτ "η χθεσινή βροχή δεν μας μουσκεύει ακόμα". Μας θέλουν αμνήμονες, χωρίς κρίση, χωρίς αίσθηση του χωρόχρονου.αν εγώ κι εσύ θέλουμε να ανοίξουμε τα μάτια των παιδιών είναι μάλλον ματαιοπονία....Ιδού και το πήδημα
ΑπάντησηΔιαγραφή