Η ιστορία του τραμ της Θεσσαλονίκης είναι πολύ παλιά. Το τραμ συνδέθηκε με τη ζωή των κατοίκων και τους βοήθησε στις μετακινήσεις και την καθημερινότητά τους.
Το 1893 μπήκε στις ράγες της Θεσσαλονίκης το πρώτο τραμ, που ήταν ιπποκίνητο, το έσερναν άλογα δηλαδή (φωτό αριστερά). Αργότερα, το 1907, το τραμ έγινε ηλεκτροκίνητο.
Οι διαδρομές του τραμ ήταν δύο. Η πρώτη ακολουθούσε την πορεία Ντεπώ - Βασ. Όλγας, στη συνέχεια η παραλιακή οδός, πλατεία Ελευθερίας μέχρι και το τελωνείο.
Η δεύτερη διαδρομή άρχιζε από το ύψος του Λευκού Πύργου, συνέχιζε στην οδό Εθνικής Αμύνης, ακολουθούσε η στάση στο Συντριβάνι, η Εγνατία οδός, Βαρδάρη, Παλαιός Σιδηροδρομικός Σταθμός και καταλήγει στο Μπεχτσινάρ. Οι ράγες του τραμ είχαν μήκος 25 χιλιόμετρα και κινούσαν πάνω τους 102 οχήματα.
Οδός Αριστοτέλους, όπου πολλά οικόπεδα παρέμειναν μεταπολεμικά άκτιστα. Το τραμ στην Τσιμισκή δρομολογήθηκε μετά το 1926. Η καρτ ποστάλ ταχυδρομήθηκε στις 19.5.1952
Μετά το Β’ παγκόσμιο πόλεμο λειτούργησαν 3 γραμμές του τραμ:
Αποθήκη – Τσιμισκή, Χαριλάου- Πλατεία Μεταξά, Αποθήκη –Χαριλάου.
Η Διαγώνιος. Το μέγαρο Βαλαούρη στη γωνία Τσιμισκή και Παύλου Μελά. Η γραμμή του τραμ πέρασε το 1926 μετά την κατάργηση της παραλιακής γραμμής.
Στις 27 Ιουλίου του 1957 το τραμ περνάει για τελευταία φορά από την Εγνατία οδό.
Στο πέρασμα του τραμ από το Λευκό Πύργο βλέπαμε ανέμελους ανθρώπους, ελάχιστα αυτοκίνητα και χαμηλά κτήρια. Η παραλία ήταν καθαρή, μικρά καΐκια και ξύλινες βαρκούλες κυμάτιζαν στα απαλά νερά της.
Σήμερα η θάλασσα στο σημείο εκείνο είναι γεμάτη σκουπίδια και λίγοι είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα που προκαλούν ηχορύπανση και παράγουν καυσαέρια. Τα κτήρια σήμερα είναι θεόρατα και γεμάτα με πολυάσχολους ανθρώπους που είναι αδιάφοροι για τους γύρω τους και είναι άγνωστοι μεταξύ τους.
Το Συντριβάνι, στη γνωστή πλατεία που υπάρχει μέχρι σήμερα, τότε ήταν απλοϊκά φτιαγμένο, από σκούρο μάρμαρο που βρεχόταν από το νερό. Προβολείς δεν υπήρχαν.
Σήμερα, το Συντριβάνι φωτίζεται από έγχρωμους προβολείς, είναι πολύ μεγαλύτερο και φτιαγμένο από λευκό μάρμαρο. Δυστυχώς πολύ συχνά στο Συντριβάνι, όπως και σε άλλα μνημεία της πόλης, βλέπουμε γραμμένα συνθήματα, πράγμα που δε γινόταν στο παρελθόν.
Στην πλατεία Αριστοτέλους τα γωνιακά κτήρια υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Στο κέντρο της πλατείας τότε υπήρχαν όμορφα δέντρα και γρασίδι. Στο βάθος μπορούσες να δεις τις κορυφές των βουνών, ενώ σήμερα αντικρίζεις μονάχα πολυκατοικίες.
Η Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης, όπως τη γνωρίζουμε μέσα από παλιές φωτογραφίες και λευκώματα, ήταν ρομαντική και ανθρώπινη. Οι Θεσσαλονικείς πήγαιναν βόλτες με το τραμ απολαμβάνοντας τα αξιοθέατα της πόλης. Στη διαδρομή του τραμ έβλεπες ξένοιαστα παιδιά να παίζουν στους δρόμους χωρίς κανένα κίνδυνο.
Ο διάδοχος του τραμ είναι το λεωφορείο. Σε σχέση με το τραμ είναι πρωτοποριακό μέσο μεταφοράς αλλά ρυπαίνει περισσότερο το περιβάλλον (καυσαέριο και ηχορύπανση).
Πιστεύουμε ότι εάν τα τραμ κυκλοφορούσαν και σήμερα, η πόλη μας θα ήταν πιο οικολογική και πιο πράσινη!
Πηνελόπη Μελισσάρη, Γιάννης Νότας
Μαρία Ουγιάρογλου, Δήμητρα Παπαδοπούλου
Ε2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου